Hakan Özdemir

Sevmek, sevgili olmaktır.
Sevgilinin yüzündeki gülücük olmaktır.
Onu yaşama döndürecek bir damla su olmaktır.
Sevmek, sevgilinin limanı olmaktır.
Sevmek sevdiğinin canı olmaktır.
Sevmek yangın olmaktır. Yanmaktır, kor olmaktır.
Dağ olmaktır, evren olmaktır.
Her şey olmaktır, hiç olmaktır.
Alev olup girmektir gönüllere.
Sevmek inanmaktır.
Sevmek yaşamaktır.
Sevdiğini kendisi gibi, kendisinden de çok duyumsamaktır.
Sevmek sevdiği olmaktır.
Sevmekte ikilikler kalkar, bir olmalara gidilir.
İki ten, iki kalp, iki gönül yoktur sevgide.
Tek bir kalp olunur, tek bir yürek olunur.
Sevmek paylaşmaktır.
Sevdiğiyle sevdiğini paylaşmaktır.
Sevdiğiyle kalbini bölüşmektir sevmek,
ki tek kalp olunsun.

Sevgiyi yaşamak, göstermek kadar söylemek de önemlidir...

İnsanlar duymak isterler...' Seni seviyorum ' demek için bedel ödemeyi beklememeliyiz...

Sevgimizi söyleyemediğimiz, yaşayamadığımız ve yaşatamadığımız için bir sonraki adımda pişman olmak da vardır...

Çoğumuzun sevgisi içimizde...saklıyoruz...

Halbuki yüreğimizin derinliklerinden çıkarsak, paylaşsak...

Bir küçük adımla ne güzellikler yaşanır...Atılan bir adımla...