Hakan Özdemir

hiçbirzaman sahip olamadin bana
alamadin içimdeki çocugu.
götüremedin uzak memleketlere
ayiramadin beni benden
ayiramadin ruhumu bedenimden.
niye can çekistiriyorsun bedenime
silahını kursununu
hatta bahaneni ben bulurum adalete karsi.
hatta vur dersin
gömerim bedenimi toprağa.
ne önemi varki yasamanın
sen olmadıkça.
iste bedenim kül olsun
istersen yok olsun bu topraklardan.
gözlerin görmesin bidaha
kalbin raslamasin ruhuma
dokunmasin vücudunun bir tüyü
ben dokunayım sen yerine
topraklara.
dokunayım sahil boyu deniz kabuklarına.
hapsetsinler beni göremeyecegim sabahlara.
beni eritsinler yanardaglarda
sensiz kalayım eriyeyim.
beni bıraksınlar karanlıklara
yeterki seni görmeyeyim rüyalarımda.......